به گزارش «تابناک»؛ هفتم اردیبهشت سال جاری، همزمان با حضور هیأت ناظر فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی برای نظارت بر نحوه آماده‏سازی و تدارکات ایران برای میزبانی دومین دوره بازی‌های کشورهای اسلامی که قرار بود به میزبانی تهران، مشهد و اصفهان برگزار شود، شایبه‌ای بزرگ پدید آمد و آن برگزار نشدن دومین دوره بازی‌های کشورهای اسلامی در ایران در پی درخواست مسئولان فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی برای حذف واژه (Persian gulf ) خليج فارس از نقش مندرج روی مدال‌ها، بروشور و پوستر این دوره از مسابقات بود.

بر پایه این گزارش، چندی پیش، كميته نظارتي فدراسيون همبستگي كشورهاي اسلامي كه غير از چهار عضو ايراني‌اش (حسن ميرزاآقابيگ، علي كفاشيان، دكتر عليمرادي و دكتر شريف)، پانزده عضو خارجي (بیشتر از كشورهاي عربي) نیز دارد، با سیزده نفر که در رأس اين كاروان، بشير طرابلسي رئیس ليبيایی (ISSF) آن قرار داشت، به كشورمان آمد تا در جريان آخرين اقدامات براي ميزباني اين بازي‌ها قرار بگيرد. طرابلسي در همان جلسه اولش با مسئولان ستاد اجرايي بازي‌ها، نسبت به كلمه خليج فارس واكنش نشان داد و به اين تربيت، دعواي طرفين که تا پیش از این اینچنین جدی نبود، علني شد.

موضوع زمانی جدی‏تر شد که روزنامه عرب زبان «الشرق‏الاوسط» گزارش داد: عربستان سعودي كه در سال 2005 ميزبان بازي‌هاي كشورهاي اسلامي بود، به خاطر احترام به كشورهاي منطقه به ويژه ايران بر مدال‌ها تنها از واژه خليج استفاده كرد و اگر ايران اصرار به استفاده از واژه خليج فارس دارد، احتمال تحريم اين بازي‌ها از سوي كشورهاي عربي زياد است و عملا ايران اين امتياز مهم را از دست خواهد داد.

در پی انتشار چنین اخباری در سطوح داخلی و بین‏المللی، مسئولان ایرانی‏ برگزاری بازی‌ها ضمن رد خبر «تابناک» مبنی بر لغو بازی‌ها، مدعی شدند که مسئولان عرب این فدراسیون، پذیرفته‏اند که نام خلیج‏فارس بر یک سوی مدال‏های این دوره از رقابت‏ها که منقوش به نقشه ایران بود، درج شود. در ادامه نیز با رونمایی از نشان‏ها در حضور رسانه‏های گروهی چنین القا شد که هیچ مشکلی از این حیث وجود ندارد، اما هنگامی که با گذشت مدت قابل توجهی، خبر رونمایی از نشان‏های این دوره از رقابت‏ها در بخش عربی سایت بازی‌ها درج نشد، شایبه‏ها پیرامون این موضوع افزایش یافت.

این گزارش می‌افزاید: مکاتبه رسمی ستاد برگزاری بازی‌ها در ایران با فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی مبنی بر حذف نکردن نام خلیج‏فارس از روی نشان‏ها اما پاسخی به همراه داشت که نشان داد نگرانی‏ها بی‏دلیل نبوده و با یک نمایش تبلیغاتی، نمی‏توان همه چیز را طبیعی جلوه داد و واقعیت‏ها را از دید عموم پنهان نگه داشت. مسئولان فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی در پاسخ به نامه خودداری ایران از حذف نام خلیج‏فارس، به صفحه یازده صورتجلسه اجلاس جده اشاره کردند که در یکی از بندهای آن ایران متعهد شده، در یک سوی نشان‏ها، پوسترها، کتابچه‏ها و دیگرموارد مربوطه، نقشه ایران بدون آب‏های مرزی نقش ببندد!

اما همزمان با افشای این موضوع، پرسشی که مطرح شد این بود که این صورتجلسه به امضاء چه کسی از ایران رسیده بوده و در واقع وی به نمایندگی از کشورمان پذیرفته بود، نقشه ایران بدون نام خلیج‏فارس روی نشان‏های بازی‌ها درج شود؟ پاسخ اما هرچند کوتاه و در حد یک نام بود، اما ماه‏ها طول کشید تا کمیته ملی المپیک بپذیرد که آن را علنی کند؛ حسن میرزاآقابیگ دبیر ستاد بازی‌های کشورهای اسلامی امضا کننده این صورتجلسه مسأله برانگیز بود.

در ادامه این گزارش آمده است، مسئولان نخست مدعی شدند، میرزاآقابیگ تنها یکی از صفحات صورتجلسه مذکور را امضا کرده و دیگر صفحات به امضای وی نرسیده است، اما واقعیت آن بود که صفحات این صورتجلسه در همه نسخه‏ها شماره شده بوده و برای مثال، 11 از 15 بوده است.

به همین دلیل، نمی‏توان ادعای مسئولان را مبنی بر افزوده شدن این صفحه پس از امضای میرزاآقابیگ پذیرفت، چرا که او در حالی صفحه آخر متون و ماقبل ضمایم صورتجلسه را امضا کرده که با توجه به شماره‌دار بودن صفحات، مشخص است صفحاتی قبل و بعد صفحه مذکور قرار دارد و امضا کننده به نمایندگی از ایران، به همه موارد یادشده که حفظ نام خلیج‏فارس با نام حذف آب‏های مرزی یکی از آنها بود متعهد شده است. با این حال محمد علی‏آبادی که بهرام افشارزاده را دیرهنگام به عنوان قائم‏مقام بازی‌ها منصوب کرد، به گفته‏های میرزاآقابیگ اعتماد کرد و پذیرفت که چنین تعهدی از سوی دبیر بازی‌ها به اعراب داده نشده است.

در بازدیدهای بعدی ستاد نظارتی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی از ایران، این بار دوباره ضمن امضا و تأیید کلیات دفترچه‏هایی که منقوش به نام خلیج‏فارس بود، با جدیت بیشتر بر حذف نام خلیج‏فارس از نقشه ایران که در بروشورها، مدال، نقشه، کتابچه و دیگر اقلام مربوط به این بازی‌ها درج شده بود، از سوی هیأت ناظر تأکید شد و ستاد برگزاری بازی‌های کشورهای اسلامی در ایران نیز موضعی قاطعانه از خود به نمایش نگذاشت اما به دلیل حساسیت‏هایی که مردم ایران به نام خلیج‏فارس داشته و دارند، این عنوان حذف نشد.

شاید عدم وقوع این مسأله باعث شد که محمد صالح قذدر دبیرکل فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی طی گفت‏وگویی که با «تابناک» در آخرین حضورش در تهران داشت از عدم مشاهده طرح نهایی مدال‏های این بازی‌ها خبر دهد، حال آنکه از این نشان‏ها ماه‏ها پیش رونمایی شده بود! در این شرایط حتی اجازه این پرسش از "قذدر" که تکلیف نام خلیج‏فارس چه می‏شود به خبرنگار «تابناک» داده نشد، تا مشخص شود حساسیت در این زمینه به اوج خود رسیده است.

در این مقطع پیشنهاد تعویق بازی‌ها به بهانه آنفولانزای خوکی برای حفظ آبروی ایران از سوی برخی نمایندگان مجلس که بعداً در گفت‌وگویی به تأیید آن پرداختند، ارایه شد و اینچنین بود که مقرر شد با طرح ضمنی این پیشنهاد در هنگام خروج «قذدر» از ایران، اصل چنین پیشنهادی نیز در اجلاس هیأت رئیسه و مجمع عمومی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی مصوبه لازم را دریافت کند. 

بر این اساس، در شرایطی که پس از استعلام سازمان تربیت‏ بدنی از وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، لنکرانی وزیر بهداشت در هیچ بخشی از پاسخش که طی نامه شماره 216524، کوچک‏ترین اشاره‏ای به لزوم تعویق بازی‌ها نکرده است و صرفاً خواستار انجام هماهنگی همه دستگاه‏ها برای حفظ سلامت شده که این رویه چندان پیچیده نبود، در جلسه مورخ 11 مرداد ماه 1388 هیأت وزیران که در واقع یک روز پیش از مراسم تحلیف احمدی‏نژاد برای تحویل گرفتن دولت دهم بود، مصوب شد با توجه به شیوع آنفولانزای خوکی و آثار آن، زمان برگزاری بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی به مدت شش ماه به تعویق بیفتد!

این موضوع که امکان دارد همزمان با این بازی‌ها شاهد شیوع آنفولانزای خوکی در ایران و ابتلای گسترده مردم و ورزشکاران به این بیماری مهلک بود آنچنان هراس در دل مجمع عمومی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی انداخت که سریعاً رای به تعویق این بازی‌ها بدهند؛ حال آنکه در همین هنگام، مسابقات متعدد بین‏المللی، قاره‏ای و جهانی در مناطق مختلف جهان برگزاری می‏شود ولی هیچ کدام از فدراسیون‏های بین‏المللی و قاره‏ای هراسی از آنفولانزای خوکی نداشته‏اند و دست به تعویق مسابقات مربوط به خود نزده‏اند!

اما ماجرا همین جا پایان نیافت و این بار در نشست هیأت رئیسه فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی در ریاض، در قالب پیشنهاد، خواسته بدتری به ایران تکلیف شد که آقابیگ این موضوع را در بند یازده گزارش این اجلاس که برای علی سعیدلو فرستاده، چنین آورده است: «د- در مورد مدال‏ها می‏بایست یک طرف آرم ISSF و طرف دیگر آرم مسابقات باشد». این به منزله آن است که نه تنها مسئولان اعزامی ایران به این اجلاس نتوانستند اعضای حاضر از دیگر دولت‏های اسلامی را قانع کنند که آب‏های مرزی روی نقشه ایران باقی بماند، بلکه آنچنان ضعیف عمل کرده‏اند که «قذدر» دبیرکل عرب این فدراسیون ، پیشنهاد حذف کل نقشه ایران را از پشت مدال‏های این دوره از بازیها بدهد! این در حالی است که در دوره نخست نقشه عربستان بر یک سوی نشان‏ها بوده و در دوره سوم که به میزبانی جاکارتای اندونزی برگزار می‏شود نیز چنین خواهد بود.

واکنش به طرح چنین پیشنهادی چه بوده است؟ ترک اجلاس به نشانه اعتراض به چنین رفتار توهین آمیزی با ایران؟ نه! چرا باید اجلاسی را ترک کرد که پس از آن می‏توان به هزینه میزبان راهی سفر حج شد و پس از آن نیز با رفتن به امارات متحده عربی به تهران بازگشت؟! دبیر ستاد بازی‌های کشورهای اسلامی که صورتجلسه نخست را به امضاءرسانده بود، چه اشخاصی را همراه خود برده بود که بتوانند با او در دفاع از حق طبیعی ایران همراهی کنند؟ امثال ‌هاشمی طبا و امیرحسینی؟! نه، او دو تن از کارمندانش را که در حوزه دبیرخانه و انفورماتیک بودند، راهی این رویداد کرده بود و البته افشارزاده، دبیرکل کمیته ملی المپیک نیز در این اجلاس واکنشی انجام نداد و یا اگر انجام داد خبری از آن منتشر نشد.

پس از پایان این جلسه دو ساعت و نیمه در ریاض، مسئولان ایران بدون هیچ واکنشی در مجمع عمومی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی شرکت کردند و به ارایه گزارش فعالیت‏های خود پرداختند و این آیا جز پذیرش حذف کل نقشه ایران از محتوای نشان این بازی‌ها در عوض وادار کردن کشورها به پذیرش حفظ نام خلیج‏فارس روی مدال‏هال بود؟! آیا نباید همان زمان که این مسأله مطرح شد، ایران به نشانه اعتراض در اجلاس مجمع عمومی شرکت نمی‏کرد و یا در مجمع عمومی آشکارا حتی با حذف نام خلیج‏فارس مخالفت می‏کرد و در صورت پافشاری عرب‏ها بر حذف نام خلیج‏فارس یا نقشه ایران، اجلاس را به نشانه اعتراض ترک کرده و راهی ایران می‌شد؟

در این شرایط بود که اقامت یک هفته‏ای میرزاآقابیگ و کارمندانش در غیاب افشارزاده که سریعاً به تهران بازگشت، با واکنش «تابناک» همراه و این پرسش طرح شد که مسئولان انفورماتیک و دبیرخانه ستاد بازی‌های کشورهای اسلامی چرا با هزینه ستاد راهی این اجلاس شده‏اند و در عوض این دو، دو چهره دارای ارتباطات و سوابق بین‌المللی ورزشی برای رایزنی و حل این معضل به این بازیها اعزام نشده‏اند؟ حقیقتاً چه اتفاقی افتاد که اینچنین موضع‏گیری ضعیفی از سوی نمایندگان ایران در پیش گرفته و اجازه داده شد، عرب‏ها به ایران دیکته کنند که باید نقشه ایران از یک سوی مدال حذف شود؟!

میرزاآقابیگ همزمان با بازگشت به تهران، زمانی که متوجه شد محمد علی‏آبادی که در این اتفاقات نقشی نداشته، متوجه دامنه اتفاقات شده و از او به شکلی مبسوط نه تنها در خصوص هزینه‏ها و عملکرد ستاد بازی‌ها، بلکه در خصوص این اعزام و حاصل آن، پاسخی معقول می‏خواهد، استعفای خود را سریعاً منتشر کرد، اما فضا به سمت وی بازنگشت و هرچه در برخی رسانه‏ها تلاش شد، این استعفا به عنوان یک اتفاق مهم جلوه داده شود، چنین مقصودی حاصل نشد.

اکنون پرسش کلیدی این است که، آیا در این شرایط راهی جز این باقی مانده که برگزاری بازی‌ها را در ایران ـ برای دفاع از حیثیت ملی و حراست از نام خلیج‏فارس و تمامیت ارضی ایران ـ لغو کرده و ضمن انصراف رسمی از این بازی‌ها، با متخلفان که در همان آغاز امر این صورتجلسه را امضا کرده‏اند، برخورد قانونی صورت پذیرفت؛ اشخاصی که باعث شده‏اند چند ده میلیارد تومان برای میزبانی ایران در این رویداد هزینه شود و دست آخر ایران مجبور باشد برای حفظ شأن و حیثیت کشورمان و پاسداشت نام خلیج همیشه فارس تن به لغو این رویداد دهد؟ محمد علی‏آبادی برای آنکه نشان دهد، از آنچه به وقوع پیوسته کاملاً آگاه نبوده و گزارش‏های رسیده به وی ناقص بوده، باید برخوردی قاطع با این موضوع داشته باشد و این رویداد را لغو کرده و متخلفان را به نهادهای نظارتی معرفی کند.

در پی گروکشی غیراخلاقی عرب‏ها بر سر نام خلیج فارس که اوج رفتار غیراخلاقی کشورهای عربی برای وادار کردن ایران به حذف این نام حیثیتی بوده، قطعاً حتی برگزاری این رویداد با نام خلیج‏فارس و در حضور اندک کشورهای اسلامی در این رویداد که به زعم اعراب در صورت حفظ نام خلیج‏فارس بر روی نشان‏ها با تحریم بازی‌ها توسط کشورهای عربی که اکثریت کشورهای اسلامی را تشکیل می‏دهند، برابر با هتک حرمت به کشورمان خواهد بود و از این منظر نیز چاره‏ای جز لغو این بازی‌ها باقی نمی‏ماند؛ رخدادی که شاید اگر روز اول صورتجلسه مورد امضای میرزاآقابیگ به عنوان نماینده ایران قرار نمی‏گرفت، نمی‏افتاد.